Komunikaty

W czasie Świąt Bożego Narodzenia wypożyczalnia i czytelnia Biblioteki Wydziału Polonistyki UJ czynne będą:
23.12. i 30.12.2019 r. w godz. 9,00 - 15,00;
02.01. i 03.01. 2020 r. w godz. 9,00 - 15,00.
W pozostałe dni od 23.12.2019 r. do 06.01.2020 r. Biblioteka będzie zamknięta.
Całej Społeczności Akademickiej Wydziału Polonistyki UJ życzymy zdrowych, pogodnych i spokojnych Świąt oraz Do Siego 2020 Roku.

Historia

Początki dzisiejszej Biblioteki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego sięgają końca XIX wieku. Trudno jednoznacznie podać datę jej założenia, ale z pewnością trzeba wiązać ją z otwarciem w 1887 roku Seminarium Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filozoficznym UJ. Inicjatorami powołania dwóch oddziałów Seminarium byli profesorowie Lucjan Malinowski (językoznawca) i Stanisław Tarnowski (literaturoznawca). Gromadzony wówczas księgozbiór obejmował niemal wyłącznie specjalistyczną literaturę językoznawczą, a szczególne zasługi dla rozbudowy tej kolekcji położył profesor Jan Łoś w latach 1902-1928.
Nowy rozdział w dziejach biblioteki otworzył Ignacy Chrzanowski, który w drugim dziesięcioleciu XX w. rozpoczął gruntowną reformę polonistyki krakowskiej, a biblioteką „zaopiekował się po ojcowsku". Dzięki osobistemu zaangażowaniu Ignacego Chrzanowskiego i Jana Łosia udało się nie tylko rozbudować księgozbiór biblioteki, ale też połączyć go w funkcjonalną całość z kolekcją książek Koła Slawistów (od 1914 Koła Polonistów) Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nie można również zapomnieć, że troska Profesorów o bibliotekę była częścią procesu odbudowy nauki i życia uniwersyteckiego w odrodzonej Polsce.
W dwudziestoleciu międzywojennym biblioteka rozrastała się przede wszystkim dzięki darom Profesorów. Chrzanowski otrzymywał ministerialne dotacje na zakup książek, ponadto wystarał się o etat asystenta z obowiązkiem pracy w bibliotece. W 1922 roku powstały, zachowane do dziś, najstarsze księgi inwentarzowe. W czasie drugiej wojny światowej udało się ocalić bezcenny księgozbiór, przechowany w Bibliotece Jagiellońskiej, niemniej część kolekcji (600–700 woluminów) przepadła w wojennej pożodze.
Druga połowa XX w. to w dziejach biblioteki okres kształtowania i rozwoju profesjonalnego warsztatu pracy zgodnie z wymogami współczesnego bibliotekarstwa. W związku z tym biblioteka stała się jednostką w pełni zorganizowaną, a jej struktura po dziś dzień opiera się na trzech elementach składowych: gromadzeniu, opracowaniu i udostępnianiu księgozbioru.