Biblioteka na Wydziale Polonistyki

Uprzejmie informujemy, że: 1. Biblioteka Jagiellońska ma bogate e-zasoby (zwłaszcza książki i czasopisma z zakresu literatury i języka) oraz ma wykupiony dostęp do kilkudziesięciu baz (szczegółowy wykaz i informacje są tutaj: https://bj.uj.edu.pl/bazy-zakupione). 2. Pracownicy i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego mają do nich dostęp również spoza sieci uczelnianej po zalogowaniu się na stronie: https://extranet.uj.edu.pl przy użyciu posiadanego konta oraz hasła do poczty elektronicznej na głównym serwerze UJ. Po zalogowaniu czytelnik otrzymuje dostęp do e-zasobów Biblioteki Jagiellońskiej, w tym: a) czasopism elektronicznych z pełnotekstowych baz sieciowych zakupionych dla Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz prenumerowanych przez Bibliotekę Jagiellońską jako indywidualnych tytułów w wersji sieciowej; b) dużego wyboru czasopism elektronicznych oferowanych w wolnym dostępie; c) książek elektronicznych z kolekcji zakupionych przez Bibliotekę Jagiellońską d) wszystkich zakupionych baz (https://bj.uj.edu.pl/bazy-zakupione-lista-alfabetyczna) 3. Cennym źródłem e-zasobów są również repozytoria i Biblioteki Cyfrowe: http://lustrobiblioteki.pl/biblioteki-cyfrowe-polsce/ m.in.: Federacja Bibliotek Cyfrowych: https://fbc.pionier.net.pl/ http://lustrobiblioteki.pl/biblioteki-cyfrowe-swiecie/ Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, POLONA,

Rozszerzona lista linków na stronie BWP UJ >>

CZASOPISMA PRENUMEROWANE PRZEZ BIBLIOTEKĘ WYDZIAŁU POLONISTYKI UJ  cd

CZASOPISMA PRENUMEROWANE PRZEZ BIBLIOTEKĘ WYDZIAŁU POLONISTYKI UJ  cd

Początki dzisiejszej Biblioteki Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego sięgają końca XIX wieku. Trudno jednoznacznie podać datę jej założenia, ale z pewnością trzeba wiązać ją z otwarciem w 1887 roku Seminarium Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filozoficznym UJ. Inicjatorami powołania dwóch oddziałów Seminarium byli profesorowie Lucjan Malinowski (językoznawca) i Stanisław Tarnowski (literaturoznawca). Gromadzony wówczas księgozbiór obejmował niemal wyłącznie specjalistyczną literaturę językoznawczą, a szczególne zasługi dla rozbudowy tej kolekcji położył profesor Jan Łoś w latach 1902-1928.
Nowy rozdział w dziejach biblioteki otworzył Ignacy Chrzanowski, który w drugim dziesięcioleciu XX w. rozpoczął gruntowną reformę polonistyki krakowskiej, a biblioteką „zaopiekował się po ojcowsku". Dzięki osobistemu zaangażowaniu Ignacego Chrzanowskiego i Jana Łosia udało się nie tylko rozbudować księgozbiór biblioteki, ale też połączyć go w funkcjonalną całość z kolekcją książek Koła Slawistów (od 1914 Koła Polonistów) Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nie można również zapomnieć, że troska Profesorów o bibliotekę była częścią procesu odbudowy nauki i życia uniwersyteckiego w odrodzonej Polsce.
W dwudziestoleciu międzywojennym biblioteka rozrastała się przede wszystkim dzięki darom Profesorów. Chrzanowski otrzymywał ministerialne dotacje na zakup książek, ponadto wystarał się o etat asystenta z obowiązkiem pracy w bibliotece. W 1922 roku powstały, zachowane do dziś, najstarsze księgi inwentarzowe. W czasie drugiej wojny światowej udało się ocalić bezcenny księgozbiór, przechowany w Bibliotece Jagiellońskiej, niemniej część kolekcji (600–700 woluminów) przepadła w wojennej pożodze.
Druga połowa XX w. to w dziejach biblioteki okres kształtowania i rozwoju profesjonalnego warsztatu pracy zgodnie z wymogami współczesnego bibliotekarstwa. W związku z tym biblioteka stała się jednostką w pełni zorganizowaną, a jej struktura po dziś dzień opiera się na trzech elementach składowych: gromadzeniu, opracowaniu i udostępnianiu księgozbioru.